Барал со поглед дрво од чие стебло или подебела гранка ќе изделка нова оска.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Лудата марта, ветриште со кое уште еднаш се сретнувам во својот живот, удира во мојот мантил со боја на мувлив тутун и се обидува да ме крене, да ме скрши од стебло или од камен. Не може.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Тој минувал со палец преку острицата на секирата.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Не се појавуваше, а беше засолнет зад некое стебло или зад некоја длабнатина од која ме следеше.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)