На Дунчани им беше пред нос, на Полчивци пет шест сати далеку од селото, но си имаа тапија за него и не сакаа да му го отстапат.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Подоцна тука блиску се заселило селото Дуње и почнало да ја пушта својата стока во ова пасиште, кое Полчивци го чувале за зимовиште, бидејќи летна паша имале во големата планина.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Итрите солунски трговци се надмудруваат, како да ги привлечат муштериите, и да им стуткаат стока во рацете, по „багателни“ цени.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Климент Камилски продолжуваше да бележи во еден голем жолт нотес, донесен од последното патување од Париз, купен во големата книжарница во Латинскиот кварт пред мостот Сена, во којшто, како што му се довери на Татко ги запишуваше главните идеи, односно les ides generales коишто му недостигале хронично на Балканот, а тие обајцата биле на пат да ги најдат...
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Татко посебно внимание им посвети на ориентализмите кои означуваа разни давачки и такси што ги давало населението како: ангарија (со потекло од грчкиот во турскиот јазик angarya); арач (од арапски hara); бедел, замена, воен данок, замена за еквивалентна вредност, замена за воен обврзник (од арапски bedel); баждарина, баждарлак, баждар, такса за внесување стока во градот (од персиски bac); кафе-оџак-параси, вид данок што го уплатувале агите и делибашите во прилог на пашата (од турски kahve ocak parasi); ихтибаре, такса за право на тргување (од турски ihtibare)
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Тоа е оној длабок и продолжителен звук што во ноемвриските ноќи се слуша над старата чаршија, над некогашните магацини со колонијална стока во Железничка улица, но кој продира и натаму, внесувајќи возбуда и немир во куќите обвиткани со магла.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Се појавува мажот ⥊ кој ⥊ ја дава судбоносната чаша со млеко.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Керол Ломбард ја чула мојата забелешка: „Актерите се стока”, и кога дојдов на објектот, затекнав неколку грла стока во мал заграден простор. Тоа беше нејзино дело.“
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Што се однесува до Темазепамот, тој едноставно не сфаќа во што е привлечноста. 166 okno.mk
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тој продолжува да зема Е отприлика еднаш месечно, околу 125 милиграми чиста стока во вид на прашок и ја добива бесплатно, „главно затоа што ја напишав книгата“ (што претпоставувам е доволна причина за пишување).
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)