стрпливост (имн.) - најпрвин (прил.)

Секоја асимилација на надворешното бара внатрешна реорганизација на примателот и се заканува дека за секогаш ќе нѐ оддели од она што сме биле.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Стрпливоста најпрво е способност да се слуша, способност на остварување приемчивост во однос на другиот и априорна подготвеност неговите причини да ги примиме за свои, што не оди без одреден морален ризик.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)