Овие структури ги кријат, но браќата Чепмен во своите инсталации ги изнесуваат на виделина, така што тие стануваат вознемирувачки дури како иконичен знак.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Значи (за разлика од нивната уметност - овде сосема несвесно), Динос и Џејк Чепмен, со карактеристичен недостиг на став (што е една од главните забелешки кон популарната култура) упатуваат на вкоренетоста на насилството и смртта во јазичките структури.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Да, мој пријателе, реков среде европска Сорбона дека само руската школа може успешно да ја изврши таа мисија, благодарејќи на новата концепција која ја наложува самиот живот зашто само нејзините општествени структури ги претпоставуваат во нив самите, новата политехничка школа на трудот!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)