студенило (имн.) - и (сврз.)

И за да не мисли на студенилото и на сонот, почна да ги брои оснежените елки што се извишуваат лево, на угорнинката.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Зад неа во земјанката влезе студенилото и вревата на снежната бура.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Иако не ѝ е првпат ноќе да стои на стража, овој пат, дали поради немирот што ја опфати кога комесарот сите ги истера од топлата земјанка или поради тишината што настана со наглото престанување на вејавицата, таа почувствува некакво нејасно студенило и трпнеж.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Изморени и капнати од целодневното одење, легнуваат на влажните лисја и слама - една додруга, тело до тело, притиснати, гушнати; си дишат в лице, в чело, в грб, превиткани од студенилото и влагата што влегува под кожа.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Црковната врата нагло се отвори. Зад човекот што влезе, вејавицата истури внатре студенило и снег.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Му идеше во телото студенило и од тоа му се ежеше кожата.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)