Сите духовни суштества ги призна какви што се!
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)
Размислував: живите суштества ги сотира гладта и жедта.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Во своите барања за заштита на природата тие сѐ уште човечките суштества ги сфаќаат како центар на светот.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Тие ѝ се предаваат на немоќта и тоа на чекор-два од обилниот оброк и од свежината на водата.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Притоа, како живи суштества ги гледаш и неговите зборови што се необично грди, заканувачки а наспроти нив ги гледаш и моите зборови уплашени и немоќни.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)