Не пласкајте со устите, се врти татко кон децата, не јадете од копанка.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- А ти, Зоки, што направи? – се заврте потоа таткото кон Зоки.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Потсвесно мислеше - тоа ќе го приближи таткото кон синот.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
И обајцата се вратија на Балканот, носени од соништата на нивната мајка кон Истокот и од нивниот татко кон враќањето во родната земја.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Во посветата на книгата Видал и своите, тој ја запиша посветата со која се гордеам:
А mon frrе balkanique Luan Starova ce livre des racines mlѕ avec lаffесtiоn: Еdgаr. (На мојот балкански брат Луан Старова оваа книга на мешани корени, со љубов: Едгар.)
На презентацијата на книгата Времето на козите во Сенатот на Франција на 2 октомври 1997 г., Едгар Морен ќе заврши со зборовите:
Луан Старова е наследник на својот татко кон кој покажува должна љубов и оправдан восхит.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)