Разновидни идеи, вклучувајќи и идеи од професионалните научни кругови, можат да бидат изнесени во стил на неврзан разговор, под услов терапевтот да внимава кои од примерите пациентот и другите учесници на терапијата ги одбрале како корисни и потоа го следи нивниот избор (Griffith, Griffith & Slovik, 1990).
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)