Ова особено важи за тимските спортови, каде што играчите не ги гледаат поради нив самите, не како предмети на интерес самите по себе – како оние во гимнастиката и скоковите во вода, каде што спортското натпреварување лесно подлежи на обвинението дека дава проѕирен изговор за упадливо себепокажување и каде што затоа мажественоста на учесниците може полесно да се оспори.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Натпреварувачките спортови, да се фатиме само за првиот пример, може да уживаат поинаков родов статус од оној на театарската изведба и, како резултат на тоа, да се здобијат со поинакво општествено значење, токму затоа што мажите што се гледаат како играат спорт треба да прават нешто, а не само да настапуваат.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Не; попрво, кога припадниците на спортскиот тим играат натпревар, нив ги гледаат попатно, како автори на настан, како сторители на дело, при што самата игра е во средиштето на интересот.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)