товар (имн.) - и (сврз.)

- На таквите секогаш им е лесно, - застенка Барбут- бег. –Тие лежат, а ние влечеме товар и се потиме.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Кога ќе дојде време, ќе те одврзат двајцава никаквеци, безгласно рече пајакот.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Рада телефонски ја покани и Јана, која, за жал, сѐ уште го чувствуваше товарот и имаше грижа на совест заради промашената врска што Рада ја доживеа со Ѓорѓе.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Согледувањето на самиот себеси низ времињата кои минале, но и низ оние кои допрва ќе дојдат, не е одлачено од стравот кој самиот себеси се тегне низ стиховите како товар и како сенка.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)