Гласот сѐ потих ми е, уморен од себеразорување, себеповторување, од туѓите порази кои во торба ги носам.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
Две години по ред Пореч ми беше дестинација од која се враќав поцрнета ко Ѓуптин, со гардероба купена од Трст, а парите растурени по торбата ги имаше доволно да тераш со месеци.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Мириса на месо, а во вечерните часови, кога и јас бев овде, најмногу имаше клошари, кои во торбите ги собираа отпадоците фрлени од тезгите или во изметиштата кои ги имаше на сите страни.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)