Ова беше веќе тврда увереност дека ги возбуди мислите на една жена, па која и да била таа, а не несигурно домислување, какви што досега само и постоеја во неговиот живот.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Бев изненаден, пред сè е, поради тоа што јас живеев во увереност дека нашата приградска уличка е идеално мирна и безбедна, што лично за мене сепак беше од нагласена важност.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Има, меѓутоа, една современа геј-култура која текстописците на ТОНИ не ја застапуваат.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ова се токму онаквите масмедиумски културни објекти што сѐ уште можат да служат како средства за настрано чувствување (Лејди Гага, ало?).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Кога лобираат да се сфати колку „навистина настрани“ знаат да бидат некои културни икони што не се бележат како „отворено геј“, текстописците на ТОНИ покажуваат – не сакајќи, и покрај нивната увереност дека се креатори на трендовите – баш колку им е архаичен моделот на геј- културата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Како што излегува, тоа се објектите на кои текстописците од ТОНИ особено им се восхитуваат, кои им се подраги од невпечатливине, нискобуџетнине филмови од новите квир-филмаџии кон кои гледаат презирно (Ариел Шраг, дописник во форумот на ТОНИ и некогашен текстописец за Ди ел ворд, изнесува посебен презир кон експерименталниот квир-фестивал МИКС во Њујорк).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
На Универзитетот во Јена на крајот од седумнаесеттиот век професорот по медицина Ернст Фридрих Ведел им објаснувал на своите студенти на кои начини ѓаволот се манифестира кај луѓето преку лудилото.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Во седумнаесеттиот век, Реџиналд Скот, Едвард Џорден и Томас Вилис во своите истражувања тврдат дека лудилото не е сојуз со Сатаната или опседнатост од него, туку болест на нервите и умот, но увереноста дека помрачувањето на умот е предизвикано од мрачните сили ќе потрае и меѓу интелектуалците.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Според Ренџов, тоа е пред сè споменот за моментот кога сме ја слушале приказната, живиот амбиент, чудесно впечатливите лица и, над сè, нашата увереност дека она што го слушаме е стварно и вистинито.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
И како што гние арското ѓубре од свои внатрешни и болештини и топлини распаѓајќи се и станувајќи храна за пченичното зрно, да вивне тоа зелено, така и од дневниот спокој вивнувала увереноста дека ноќите се кратки за да се искожурчи од вековите измисленото чудовиште и да стаса до нив.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Му реков оти Онисифор Мечкојад не ме молел да му ја донесам торбата што другите ја познаваа по црвените, црните и зелените риги и сокрив дека ме нарекол предавник со увереност дека не сум ништо друго туку мал поткожник на дружината.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Сепак некој се сетил да ги побара треварите, црниот Ландил Димулев и малку постариот Никола Влашки, човек што половина свои дни ќе прележел по слепи зандани ако не бил итрец во малите кражби и во големата увереност дека знае што е правдина како сега што знаел од што е болен Неделко Шијак, заради што пожолтува, од што се збрчкува како стогодишна желка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Земјата со нејака трева се длапчела под нив, подвижните пирамиди на огновите околу кои лежеле ги извивале своите знаменца и ги грееле, и секое нивно влакненце се враќало на своето место.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Тој тоа ти го кажал утрово за да си ја олесни душата или да те смекне и побарал да му донесеш леб. Добро, тоа го знам и без тебе.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Во кркорењето се засркнал со кучешка кашлица и станал беспомошно загледан во трепетливото небо.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И ќе ме демнат со увереност дека еднаш ќе ме пратат да кршам мрамор на некој безимен остров заграден со море, со жици и со митралези.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Сонуваше нејасен сон во кој ја виде Марија во раскината венчаница испрскана со крв и се разбуди со страшна увереност дека повторно го напуштила, оставајќи го сам во тој голем свет, овојпат засекогаш.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Ги остави сите свои работи, дури и прстенот од претходниот брак, со писмо во кое напиша дека не е способна да ја преживее бурата на таа луда љубов.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Понекогаш, по толку многу години од таа ноќ, настанот ми изгледа безначаен, и пак понекогаш ме совладува увереност дека навистина под липата на пустата улица сум ја сретнал Рубина Фаин.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Се сети на блесокот во очите на Ивана и стана несигурна во својата увереност дека Отец Симеон ќе може да му нанесе некое зло.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Мојата огорченост кон некои бирократи што ме разголија како црн берзијанец пред неколку години, сега спласна како што спласна и увереноста дека сум херој за неколку капки црна крв што ја исцицаа Германците од мене.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Една сегашност: распаднати птици и кунатки, и увереноста дека може да исцеди низ своите прсти безбојност и портокаволост зашто и самиот стануваше смрзнатост пред смрзнатото прашање: „Каков Нојов ковчег спомнавте, пријателе?“ „Обичен“, откорна од своето грло. „Ремек дело на една малолетна архитектура.“
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Го раздели на две половини точно преку срце, го смалакса и ја уби притаената увереност дека ќе дојде едно утро и ќе ги удави во роса и фабрички чад сенишниот зрак и стравот.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Ме опфати необјасниво чувство на самопрезир и вина, но и увереност дека сето тоа е безначајно: зошто беше важно што чувствува Ема, каде се движат нејзините размислувања, што е таа самата во сопствените очи, што сум јас во нејзините очи?
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
2 Сепак тоа, барем во Македонија, не предизвика посериозни преиспитувања на увереноста дека новиот систем (капиталистички или пазарно-економски) сам по себе е фаличен.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Поп Петко зошчо толку рано си го удоми Крчето, за да си го запопи, — продолжи Јован со увереност дека, иако е Крсте, ама вистински поп е.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Друго шо ќе имало! — одговори Доста со голема увереност дека погоди.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
На моменти се каеше оти ќе си го подгази девојчето, може и да остане кржлаво, недодоено (оти во Мариово децата ги дојат три години); може да ѝ се разболе чувај боже“; а од друга страна, пак, се радуваше при мисла и увереност дека тоа што ќе дојде ќе ѝ биде „баце“ на Нешка.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ден пред тоа - јавна куќа и увереност дека сите се исти.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Кога ќе размислам сериозно јас и попот Милошевски бевме и останавме сепак пријатели иако овој мој став ја следи познатата увереност дека не треба да се смета на „посебно пријателство“ кај луѓето помеѓу кои времето ќе создаде осетливи цепнатинки.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Можеби таквото чувство беше резултат на неговата увереност дека раководителот на службата си ја познава работата и нема да постапува онака несигурно и со многу нерасчистени пречки како службеното лице од пред малку.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)