Снешкото на балконот почнува да го губи достоинството, па домаќинката решава да му ги скрати маките: со еден замав на метлата го обезглавува и го исфрла на улица како партал.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Сепак, може да се насети замаената, влажникава магла од течни јадења што се прелева низ улицата како благ рев на припитомено куче. ***
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Дури и гимназиските другари, кои го познаваа до душа, се правеа дека веќе не го препознаваат и го одминуваа на улица како турски гроб.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)