ум (имн.) - во (предл.)

А пак таа, демократијата, лежеше заглавена некаде : во обидот да севкупното оштество да се глобализира, влегувајќи засилено, без многу размислување, со покорен ум во глобалот, големата навала на капитал- системот, чија цел беше обединување на светот.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
А таа слобода е единственото што го бара просветеноста и, според Кант, едноставно се сведува на ова: “сопствениот ум во целост да се изложи на јавна употреба.”
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Јавната употреба на умот во актот на bide, zna~i, izrod, Bastard. бескомпромисната општествена критика - тоа е значи неговото родно место.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
„Берете ум во главчињата! И од вас ќе станат луѓе.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Токо, тоа помина ка помина, сега умот во главата ако сакате да не се врате!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Сакаше да викне, да го грабне тој „пезевенк" за врат и тука на столчето да му ја извади душата; да им викне барем на мајка си и татко си дека нема тоа да стане, но толку беше возбуден, така што немаше ни ум во главата ни сила во снагата, ни воздух во градите ни да мрдне, ни да проговори.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ете, агите јадоа, пиа, тепаа, гореа и пак живи останаме.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Со Џонс, кој ми помага да сфатам сè, ќе станам најтехничко момче во градот. превод: Игор Margina #19-20 [1995] | okno.mk 103 104 Margina #19-20 [1995] | okno.mk Вилем Флусер Margina #19-20 [1995] | okno.mk 105 Вилем Флусер Вилем Флусер беше еден од најинтригантните умови во дисциплините што најдобро ги познаваше: Филозофија на наука и Филозофија на комуникации. 1991-та загина во сообраќајна несреќа.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Псалтир Палигоров не беше од оние што немаа два грама ум в глава.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
И колку ти е кешот во џебот, толку ти е умот во главата“, им велеше тој на брезничани.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
„Тоа е тешко, велам. И минатиот пат инсистиравте на тој ваш редослед па видовте колкави беа недоразбирањата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Му велам: „Другар иследник, дали смеам да ги изнесувам размислите по оној редослед по кој ми доаѓаат на ум во овој момент?“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Ах, не знам. Најдобро е да бидат по оној друг редослед, како во моментот на случувањето. А во тоа ќе ви помагаат како и досега моите потпрашања", настојува тој.“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
ДЕПА: Сѐ ми е умов во говедата дали ги нахранија!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Сѐ додека умот во 17 век со Лајбниц не се здоби со таа особена форма на принципот на умот, немаше ирационална филозофија.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Твојата книга отвора перспективи, како да го спасиме Балканот од заробениот и ограничен ум во кој се загрозува иднината на нашите чеда! прифати Татко.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се обидувам да те насликам во умот во душата, во срцето, да можам цел век да те сакам , да те памтам, да ми биде убаво секојдневието со тебе во мене.
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Не ти е умот во неговите можеби поучни, корисни зборови, не оти го слушаш тој час, ти просто го гледаш како те краде, како лакомо сѐ следи.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Всушност, сите можни начини за комуницирање со неа му паднаа на ум во првите пет минути по прочитувањето на белешката; но сега, кога имаше време да размислува, тој ги разгледа еден по еден, како да поставува редица инструменти на маса.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Идејата без сомнение беше апсурдна, но искрсна во неговиот ум во истиот момент кога го почувствува парчето хартија во својата рака.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
— Ајде ти, плаку еден, бери си го умот во главата и полека, да не не чуе Илко, да ни и скрши коските на сред софра!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
А, и кутриот Јагулче Дримски, имаше толку ум в глава да разбере дека го поставуваат на оваа функција не ум да дели, туку сила.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Или поради некоја потреба за воведување на умот во некои нови сознанија. Дури не ни заради самиот Голем Тодор.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Зајакот не е во грмушките, зајакот стои среде друмот, а за она што се наоѓа зад капињакот остави времето само да го побара и да го открие.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Кога прелета оваа мисла по небото на моето чело веднаш си реков: Васке, Васке, од кога си го имаш впрегнато умот во колата на глупоста?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Зашто и сам Ристос учеше дека сите луѓе се браќа.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Море, тој што ги пушти во рисјанска вера, немал ни драм ум во главата.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Но има и такви што не им е умот во гробиштата и во тие лични поворки. Таков е и Лоте Томев.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Нему му е умот во друга севда зададен.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Може подобро знаеја белите мечки отаде лагуната, кои стопати рекоа: - На оние таму Дедо Мраз им дал се што сакаат, само им го одзел умот во главите!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Пред присутните тој го прочитал писмото на Рузвелт упатено до Американците од словенско потекло, во кое тој ги повикувал да го вложат сиот свој ум во конструктивни акции за забрзување на големата задача - за што побрза победа, како претпоставка за мир на земјата и за благосостојба на народите.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Еднодушното решение на делегатите да ја поддржат кандидатурата на Рузвелт, кого Американците од словенско потекло го гледале како приврзаник на зацврстувањето на американско-советската соработка, претставувало најконструктивната акција на Конгресот.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Дерида укажува дека дури и личните именки секогаш полисемантички прозвучуваат, бидејќи личната именка со себе веќе носи замисли на “конфузија” како во “конфузија од јазици” и како во “конфузна состојба на умот во случајот кога една перманентна структура е прекината”.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
И не само што албанскиот диктатор одби, туку придонесе во целиот сталинистички период да се засили масовна пропаганда против личноста и делото на Фаик Коница, кој заедно со Фан Ноли, беа според многумина најголемите умови во албанската историја.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Тука беше и Х.Х., но неговиот ум во насетена опасност стигнуваше само до блискиот телефон на навивање дирек­тно поврзан со семоќната Централа.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
ПОЛИТИКА „ЗА ИЗБОР : ПРАВОТО ДА ГО ИЗБЕРЕТЕ СВОJОТ ДЕКАН Слободата е индивидуална работа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Племенските старци се задолжени да мислат.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ова ненадејно појавување на хуманизам и отвореност на умот во масовни размери беше нешто ново.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Таа значи нешто посебно, единствено, лично за секој поединец.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Појавата на оваа нова каста на отворени умови во различни земји ширум светот е централен историски настан во последните четириесет години. (...)
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во племенските општества улогата на индивидуата е да биде подредено, послушно дете.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ја издржал борбата, останал со умот во главата и кога разбрал дека му ја запалиле куќата со децата и жената внатре, продолжил да се бори со една дрвена нога, таков го запознавме и ние во Гаково.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Имаш ли ум во главата?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)