Во екстаза да се доживее визијата за постоењето и почитувањето на божјата мудрост, љубов, милост тогаш неминовно би го следела срцето а не умот низ ова невреме на животот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Како бурна вода жестоко пробиваше со умот низ секоја бариера!
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)
2. Кога си Никаде расеан, Кога си воништо загледан, Без себе, без тело, без ум, Кога шеташ потајум Обестелесен, разлеан Со умот низ Универзумот, Несвесен за себе и светот Обземен од чудата на летот, Без крила, обессенчен Без тежина, вознесен, Кон високото упатен, Кога не си ни сон, ни сонето, Тогаш си проѕирна чистина Тогаш си: Вис-ти-на.
„Сонети“
од Михаил Ренџов
(1987)
Го барав и чистилиштето сакав душата да ја исчистам и да ја издигнам до некој рај, некоја среќна земја, некоја утопија каде што владее хармонија, единство на човекот со човек, единство на човекот со просторот кој го опкружува и љубовта која го исполнува.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)