ум (имн.) - од (предл.)

Мажи се сега тие. Војници. Ја. А и умот од тоа може да ни роди нешто.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
„Млад е. Уште учи“, рече тој оправдувајќи го малиот кој, ако што подоцна авторот ќе дознае, му беше внук по жената кој сакал да биде полицаец, па овој го зел за да му го тргнат умот од таа работа.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ги зеде во предвид сите можни околности, но не си дозволи да се вџаши и да го тргне умот од она на што решително го имаше насочено.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Се прашува дали не треба да го тргне умот од тоа.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
- кога влегуваат во ноќниот бар, во позадината задолжително се врцка полугола танчерка на шипка; - кога гл. јунак поаѓа во решителна задача, без оглед дали тогаш чекори, трча или скокнува во хеликоптер, тој им вели на своите сакани (жена, женска, деца, татко итн): „те сакам“, а тие (понекогаш здружено) одговараат: „и јас тебе“;
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Дени, како што реков, дваесетина години била жена на боем, па оваа оставена градина, подобро парче од градина, е некој вид омаж на тоа време; капејќи се во бањата или седејќи во еден од ’рѓосаните столови таа може да ги одмори погледот и умот од забревтаното темпо на негување на онаа другата, големата, официјална градина и од постојаното примање и гостење посетители.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Сите мислеле дека се помрднал од умот од жал голема по таткото и никој веќе ништо не го прашал за тоа собитие чудно.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Зборовите ги беше напишал некој Добре, писар. Умот од мислење. Очите од солзите.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Починете ги рацете од работа, очите од солзите, а умот од мислење.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„Починете си ги очите од солзите, и умот од мислење.”
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Мора да ѝ се заматил умот од многу сакање.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Вие сте ја заборавиле својата класна припадност, вели, вие сте закоравени националисти, вели, го губи умот од бес. „Само во празна глава не можеш ништо да туриш, велеше дедо, а празното најдалеку се слуша.“
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Јас не одам веќе по пчели и по муви, вели Дуко Вендија и не одам по умот од Давидета Недолетниот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)