Временското траење на Авто-Деструктивната уметност делува и како претставување, слика, но и како одигрување на и/збришаното коешто повторно ги заборава нештата на заборавените, „евреите“.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Изворната или посебно индивидуалната уметност делува произволно сѐ додека колективно не се разбере, т.е. додека не ѝ се потчини на „општата“ идеологија, типичниот образец на општественото уверување.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Авто-Деструктивната уметност сосредоточува широка искуствена и технолошка територија на деструкцијата и на нејзиниот придружен етос на преживување во една репрезентација што може да се управува.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)