Можеби би било добро тука да се постави прашањето дали, во крајниот збир, понекогаш за културата се поважни љубителите на уметноста отколку критичарите и, особено, теоретичарите?
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Толпата сега избезумена од страв, омраза и неможност за љубов поблиска е до вистинската уметност отколку на уморните и блазирани луѓе од уметничкиот свет.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Ако на крајот на краиштата лично повеќе се интересирам за литературата или за уметноста отколку за науката, тоа е, како што реков, без сомневање поради недостатокот на компетенција, поради сопствената неспособност.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)