— Јас и твоите усни ги сонувам, вели таа, уште не можам да ги заборавам бакнежите за Сталин.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Усните ги отвора, а клепките ги составува, ко крилца од ластовичка. 158
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)