Истото би можело да се каже и историското конзерваторство.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Можеби е тоа лит стереотип, но верувам во него – просто знам“ (30); „Се вљубувам во старите градби и во приказните за луѓето зад нив уште откога бев дете“(51); „Кога бев дете, многу ме интересираа зградите и архитектурата“ (61); „Мислам дека сум генетски предодреден да бидам колекционер“ (70); „Мајка велеше дека првото богатство сум си го донел дома кога имав седум години“ (99); „Дури и кога бев дете, цело време сакав да поправам работи“ (111); „Уште од како паметам, ме фасцинирале куќи и ме фасцинирало тоа што се случува внатре“ (118); „Уште кога имав три години знаев дека ќе бидам уметник“ (131); „Компулсија е тоа или опсесија?
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Да се сетиме сега, во врска со ова, на објаснувањето од Бери Адам дека некои геј-момци самата утроба ги влече кон операта и на бродвејскиот мјузикл: „Музичкиот театар е една од низата можности што зборуваат за чувството на различност, за желбата да се избега и за волјата да се замислуваат алтернативи која изгледа е широко распространето искуство кај голем број предгеј-момчиња“.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Не знам“ (210).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Внатре во утробата ги чувствуваше невидливите бранови, кои ја преплавуваа неговата душа, а таа, час тонеше, час земаше воздух.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)