Оваа пронигба, сега верувам, не само што претставува теориски пресврт туку и објаснува зошто толку голем број културни практики што се карактеристични за машката хомосексуалност зафаќаат повеќе од само подрачјето на геј-сексот – било да се работи за пеење фалсет или за цветни аранжмани, за обожавање диви или за внатрешно уредување.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)