фантазија (имн.) - или (сврз.)

Огледалото е симбол на фантазијата или свеста.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Овој сложен и амбивалентен симболизам на огледалото содржи голем број на важни информации.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Дали тој моќен, примамлив свет од кој нештата не можат да и го одделат погледот (како обземениот Нарцис од својот одраз во водата), ќе го наречеме чудо, фантазија или постоење?
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Не, не се во прашање фантазии или фатаморгани!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А сепак девојчето го сожалувам иако со забите одвај ја додржувам сеуште неизречената помисла: „Другар Канчевски, верувај, тоа беше најмалку од она што требаше да ти се случи!“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сѐ е токму така како што велам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Заборавив да спомнам: Стариот писател Зрновски, барем според она што го рече, дошол да ги оправда нив двете но и понатаму ме уверуваше дека во моментот кога ќе ги прифатиме како вистинити приказните што ги создава расипаната фантазија или очите на поттикнувачите на злото кои за жал напати умеат да ја преземат улогата на нашите очи, животот се престорува грдо калиште.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Посакуваш да им се препуштиш на фантазиите или бркаш друга цел? – ме праша божем загрижениот глас на Стариот писател.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Зборуваше… Зборуваше…а во неговите зборови ниту траг од сочувство поткрепено од надеж… или барем некоја ситница што ќе потсети на оној низок лет на ластовицата над калдрмата по долгата суша, во оние пресудни мигови на очекување на дождот кој ќе ги подигне од загрејаната почва замелушавените мрзливи инсекти.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Мене увото ме нема излажано.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Со филмскиот фонограф сега може да се контролира амплитудата и фреквенцијата на секој од тие звуци и ритмови во рамките на фантазијата или надвор од неа.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)