Го гледав Х.Х. и размислував за бедната улога во фарсата која не престануваше.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Да се навратиме на дадаизмот, онаму каде што тој се покажа најмалку надарен, а тоа е токму тогаш кога ја заборави фарсата која што го мотивираше, за да ги „осуди”, во буквална смисла, своите „непријатели”, на најнадуен и најморализаторски начин.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)