Мислам дека напнатоста меѓу традиционалната машка геј-култура и феминизмот барем делумно е недоразбирање на политичката намисла на машката геј-култура.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
За разлика од нејзиното љубовно величање на различни диви, ѕвезди и активности што се идентификуваат како женствени, внесеноста на машката геј-култура во женственоста може исто така да изгледа дека е сосема во согласност со некое нагласено непријателство кон вистинските жени.395 Оттука и вечниот феминистички укор: нема тука ништо смешно.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Машкиот геј-култ на Џоан Крафорд, како што го толкувам, ми овозможува да расчистам дел од тоа недоразбирање, ако не и целото.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
На жените, затоа, може да им личи дека машката геј-култура се усојузила со машката стрејт-култура во оцрнувањето на жените; може да им изгледа дека го зајакнува омаловажувањето и обезвреднувањето на жените, било имплицитното, било експлицитното, кое им е типично на патријархалните општества и на културните ставови што тие ги крепат.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)