Фигурите ги менуваат
значењата, елегантно
заведувајќи, завојувајќи.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Брегот беше низок, без трева, по него шеташе ветрот, на полето жените копаа во земјата, покрај малото пристаниште трите нејасни фигури ги криеја брадите во јаките, наведнати од ветрот.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Неговата цврста фигура ги надвишуваше и двајцата, а изразот на неговото лице сѐ уште не можеше да се дешифрира.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
А оној кој ме селеше, тој страшно умираше, не го пушташе никако, можеби дека црквата ја сруши, а и воопшто... Човекот климна.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)