ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Личноста на Олдос Хаксли, филозоф и мистик по лично убедување, човек чиј вид сериозно бил оштетен со долгогодишнто неизлечиво очно заболување, била како создадена за мескалински визии.

VIII Климент Камилски во еден период толку многу се внесе во читањето и размислувањето за делото на големиот француски филозоф и математичар Рене Декарт што со сигурност можеше да се смета за редок, ако не и единствен картезијанец на овој дел од Балканот, ако не и на целиот.

Тој тоа, меѓутоа, не го вели во врска со мислителот и научникот, филозофот и научникот.

Тој не вели „филозоф и поет“, туку мислителот (Denk- er) и поетот (Dichter) мислат и пеат.

Андерграунд уметникот е како Сократ - филозоф и мудрец во своето тело и во реонот на својата перцепција; доколку андерграунд уметникот биде вознемирен и испровоциран од масите тој уште подлабоко бега во подземјето.

17. Тоа пресуди логотетот да пресече: утредента сам го донесе страшниот клуч во одајата на Филозофот и му го предаде на рака.

Логотетот сѐ така еднакво се смееше, и веќе стануваше непријатно; тоа го почуствува и Филозофот и продолжи: „Оче Стефане; ако секој ден чиниш чтение, од утро до мрак, и така правиш шеесет години, колку чекори книги од твојата библиотека можеш да прочиташ? Не повеќе од еден до два чекора.

И нека се знае, преку говорот на летописот, за вас кои доаѓате: тројца бевме, Лествичникот, Филозофот и јас, Иларион Мозаичник, во шест илјади триста седумдесет и второто лето Господово, на вториот индикт од создавањето на светот, во месецот петти, ден од месецот тринаесетти; слегувавме, за третиот печат од вратата на одајата кобна да го отвориме, по третпат во неа сподобие човечко да влезе.

Но логотетот се смири, и со наредба царска, со указ, самиот реши: и против волјата на единаесетмина бедни и лицемерни од советот царски, сепак определи до него да седат и Филозофот и Лествичникот.

А логотетот потем падна на коленици пред Филозофот и со солзи радосници почна да го моли да го научи и на други мудрости подобни и богоугодни, на сите уки и тајни откровенија што во себе ги хранат буквите и словата од родови разни, изумрени или живи.

А вака беше, оти не беше инаку, од моја уста кажано, со моја рака пишано: откако се поклонивме ние пред Филозофот и тој пред нас, логотетот рече: „Добредојде, Филозофе“.

„Мир со тебе, пречесен“, рече Филозофот и се поклони пред логотетот.

И со слово мачно, со јазик одбран, со срам и пониженост му преподаде логотетот на Филозофот и слово за ќерката малоумна негова, за срамот негов, за гревот што не го сторил тој, ами некој негов предок, а тој го плаќа како долг туѓ од божјата книга на вересиите запишани.

Од друга страна, ‘деструкцијата-во-уметноста’ претставуваше директен, конфликтен, неугоден и несентиментален дискурс, нејзините пракси се сирови, страсни, ангажирани, нетрпеливи, скептични, песимистични, критични, а понекогаш и ризични, вон контрола. (Stiles 1992:85-6) На филозофијата секогаш ѝ требало субјективното искуство за да ја објасни реалноста, додека науката требаше да биде на другата страна.

Но најраните научници, како Њутн, беа филозофи и алхемичари.

Победата е секогаш само илузија на филозофите и улавите... . Вилијам Фокнер

Бев наоружан со константите на белградската сиповска школа, која почиваше врз ригидни професионални принципи, цврста внатрешна конспиративност, но и врз отвореност градена уште од времињата кога на нејзино чело беше прекалениот борец и европски интелектуалец, филозофот и надреалистот Коча Поповиќ.

„А сепак,“ му реков на брат ми, „погледни ја оваа слика – не е ли овде трагиката најсилна, во овој миг кога мајката го гледа умирањето на својот син?“

Идејата за спасението и бесмртноста го порекнува трагичното, уверуваа философите и теолозите.