Работите „Бетон“ ги презема преку најголемата посредничка фирма во Западна Германија - „Холцман“, која со инвеститорите работи врз принципот „клучот - в раце“.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Меѓу нив и тие од Македонија, кои годинава настапија во поголем број: „Интеримпекс“, кој е генерален застапник на германски фирми во нашата земја, на велесаемот забележа резултати кои се подобри од минатогодишните.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Брат му Неџат, трговец со фирма во Истанбул, загина во сообраќајна несреќа кај Едрене.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Жените од нашиот Центар, кои го опслужуваа господинот Каваленко, го нарекуваа Курдоколенко.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Меѓу редовните гости на јахтата „Зора“ беше и украинскиот бизнисмен Виктор Каваленко кој веќе пет години успешно работеше со синџир од фирми во Гостивар, Струга и Охрид.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Официјално се водеше како Асенка, со моминско презиме Сорокина, мажена за Ќамуш, бизнисмен од Измир, со пластичарска фирма во Велес.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Уморниот полициски комесар Руслан Федари, инаку директор на „Филип Б“, беше презадоволен од финансиските ефекти на неговата фирма во последно време.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Во близината се наоѓаат повеќе важни фирми во градот.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Неговата фирма во оние среќни времиња работеше во Алжир и Мароко.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Триманова, која досега има учествувано и во неколку работнички штрајкови и која сега работи во друга приватна добростоечка фирма во малопродажба – вели дека, во иднина, пак би тужела доколку и биде повредено некое законски гарантирано право од работен однос.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
9 Целиот процес пред Основниот суд Велес траеше половина година, а воопшто не беше потребно судијата (Ј. Лазаров) да носи првостепена пресуда – бидејќи странките, кон крајот на 2009-та, се договорија спорот да го окончаат на тој начин што тужениот работодавач доброволно ќе и ги исплати неисплатените испратнини за кои е тужен [во висина од 9.185 МКД / околу 150 ЕУР] – сосе парничните трошоци на постапката, без камата, а за возврат тужителката да ја повлече тужбата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Ова и беше сторено, усно на записник пред судот, на последното рочиште, во декември 2009 – но, симптоматично во целиот овој случај е тоа што адвокатот воопшто не ја извести Триманова, како негов ополномоштувач, за вака постигнатата спогодба меѓу него и застапникот на работодавачот – па таа, за цело време, мислеше дека парите кои ѝ се исплатени на нејзината трансакциска сметка [околу 130 ЕУР], на име испратнина, се по основ на донесена судска пресуда!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)