Земи и запали еден оган, и викни десет зографи да го нацртаат: та нели секој од нив поинаку ќе ги обои пламењата, поинаква форма ќе им даде и поинаква големина?
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Истата тешкотија и во уште посилна форма ќе се сретне при решавањето на прашањето – кој јазик треба да се признае за во училиштата и во општинската управа во патријаршиските реони.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
И токму тоа е овде тематизираниот „дигитален изглед“: сите уметнички форми ќе станат, со дигитализацијата, егзактни научни дисциплини и веќе нема да можеме да ги разликуваме од науката.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)