Тоа било разбирливо кога се знае во каков хаос го фрлиле гемиџиите градот со своите бомби, кога никој не знаел точно што се случува, а властите, секогаш наклонети да ја кријат или изопачуваат вистината, давале информации што често биле сосем спротивни на вистинската положба.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Чувството на извесна бојазлива победа над голем и страшен хаос го прекина долго ѕвонење на телефон.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)