Нацртпил вода во едно шише и бргу-бргу додека не се затворил процепот на планината, тргнал да се враќа по гласот на ждребињата и кобилите кои меѓу себе 'ржеле и се довикувале; но токму тогаш кога почнал да се враќа со гемијата по езерото, се кренале силни бранови што скокале преку гемијата и му го однесле шишето со вода; кога се смирило езерото, царот им наредил на своите луѓе да скокаат во езерото и да го бараат шишето; но сè било попусто: шишето пропаднало на дното од езерото и никој не можел да го најде; и по смртта на царот, многу други цареви се обидувале да го најдат, но сè било залудно.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Но кога почнало да пропаѓа полето, кога почнале луѓето да не мислат на нивјето, на работата, персискиот цар им го удрил стапот на Ѓупците, ги нападил од земјата”.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)