Во самиот центар треба да стои стар заоблен кауч, така гол пред античката камера поставена на три ножец.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Уметноста се повлече во цитаделите на културата од каде се појави дури од неодамна; рок културата беше пратена во прогонство на Main Street; и повеќето од децата на Фектори, меѓу кои и јас, избирајќи помеѓу Кејт Ричард и пост-минимализмот, се определија за музиката. (...) Но идејата останува заедно со Ворхоловата осудена на пропаст визија, така што мислам дека некаде во музејот на Енди Ворхол, треба да постои оваа, налик на пештера сребрена соба со бели излупени цевки и нечист под.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Но, Бјанка е толку нерасположена (вознемирена) поради Мик, изненаден сум, бидејќи кога и да посака може да си најде некој богаташ.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)