Сака да ја запали и цигарата што му стои на увото, ама нешто го запира, не му дава.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Кога со палецот од левата рака си ја раздели густата брада на образот, несвесно чешкајќи ја додека даваше наредба каде да се постави стражата таа ноќ, тој ја виде лузната, сега веќе само долг побелен засек по лицето што подостарело.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Додека му ја подаваа пушката, командантот гледаше во некое неодредено место, правејќи крукчиња од чадот на цигарата што ја пушеше.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)