Беше подготвена. Ги броеше часовите кон неизвесноста. ***
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Очите на човекот без брада летаа секој час кон лицето - череп, потоа виновнички скршнуваа, за да се вратат повторно привлечени назад со неодолива сила.