час (имн.) - ќе (чест.)

Сум толку во тесно што чинам како божем да се сведувам на зрно кое секој час ќе се соземе самото во себеси.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Ноќ на плоштатката Тертр Итав кон плоштатката Тертр, но во себе криев една неверба дека во првите ноќни часови ќе сретнам некого од нив, зашто, сепак, јануари во Париз беше толку студен, та не дозволуваше да се работи на отворено.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
По ручекот за час ќе се изделеа две противнички страни и играта почнуваше, за да заврши често дури предвечер.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Зашто, ако запре, голем дел од часот ќе отиде во неврат.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
И кога ќе биде целиот народ готов да загине за своата слобода, кога ќе биде добро наоружан, ќе му дадат, пак они, знак и во еден час ќе се дигне и ќе и истера Турците од нашата земја, да си одат во Анадол откаде шо дошле пред петстотини години.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Е шо велиш ти, шо велат тие умните глави, како да работиме? — праша Толе, кој дотогаш ги голташе Атанасовите зборови. — Тоа е друга работа сега!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И обвинуваше. Што правам јас?, - ќе се прекореше и истиот час ќе го прободеше нејзиниот загрижен шепот „вечера ли?“ Не ѝ одговараше.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Час ќе чуеше восторжени аплаузи, час ќе ја обземеше страв да не погреши во играњето.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Смолчана и омалаксана, извишена во светлосиниот простор, куќата одвај се додржува, трепери, се чини, секој час ќе се згромоли во езерото во кое газеше со камените агли од долните ѕидишта.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Дојди, ако сакаш да поделиме заедно барем делче од краешникот на денот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Губењето на целината на претставата за убавото за жал се случува токму тогаш кога ќе отвориме истовремено многу врати од тие разбранувани спомени па тие неконтролирано ќе нагрвалат, како незапирните води од поплавите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Го замолив да и го даде и пусулчето во кое наведов дека во 3 часот ќе свратам во бифето "Корзо".
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Кога ќе се најдев неочекувано во таа приказна час ми се чинеше дека станува збор за еден ктаток миг, час ќе се издолжеше тоа мое присуство во приказнава цела една вечност, а кога гледам на времето како на денови подредени еден зад друг како да станува збор за поминување низ животот и секое подзастанување претставуваше нов детаљ што отвора нова врата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се збогуваме со Исмет и Марјета, ветувајќи дека утре, токму во 9,00 часот ќе се сретнеме покрај раскрсницата, на почетокот на Руга Анастас Дурсаку.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
ЛУКОВ: Ах, да. Се разбира. За неполн час ќе дојде пајтонот по тебе, а со него и твојот револвер.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Млад патник со кожен мал кофер се качил на патничкиот брод Викторија, кој по еден час ќе фатеше правец за Истанбул.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И немојте рано да доаѓате, и така уште во пет изутрина има гужва, дојдете подоцна, во 11 часот ќе ве примам“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Многу часови ќе минат ако земам да ги распредувам сите соништа од кои уште се морничавев.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Наша е и наша ќе остане.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
По есента, на секој еден час ќе се сменуваат другите годишни времиња.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Дури и некаков костур замавнуваше со срп на мене.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Брат му рекол: Арно велиш, имаме сода, еве оганот гори, за час ќе го суредиме и ќе го продадеме, брашното ќе му го земеме, коњот ќе му го пуштиме сам да си оди дома.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
По еден час ќе си легнеме да спиеме.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Слушај, Љуба, бидејќи за да отпатуваме ни се потребни пари, јас не сакам денес да ги пропуштам сеансите, во два часот ќе дојде момчето, а потоа старицата, но, се разбира, на гостите треба да им се откаже, погрижи се за тоа.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
ТРОШЧЕЈКИН: По половина час ќе дојде проклетата ВАГАБУНДОВА: претставете си, колку ми е пријатно денес да сликам портрети?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
И на Стивенс срцето возбудено му чукаше, и гледајќи го немирот на кучињата, кои час ослушнуваа, час ќе зацимолеа да се ослободат и да летнат по миризбата што ја насетуваа.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Кога ќе завршат со скалите ќе им дозволам да поработат и околу моиве раце - заврши таа и на витрината на нејзината насмевка се појавија само неколку потемнети заби.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Секој час ќе втасаат и овде.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Можеби, како што се изрази еден љубител на поезијата, сакото всушност ги прикрива неговите недоволно развиени крила кои во некој многу близок час ќе му помогнат да полета, и не само да ја следи, туку и да ја создава спомнатата подвижна вистина.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
„Добро. За половина час ќе те повикам на капење. Се изморив гледајќи ве.”
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Семјон Иванович“, се обраќа сосема службено Иван Степанович кон татко ти.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Кога нѐ исфрли судбината на овој брег, ни нарача оти големиот час ќе пристигне!“, вели тој, богами, како Каламатија да држи говор кога ќе го избереа за народен пратеник.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Час веруваше дека животот е создаден само за тоа да нѐ тревожи, да ни ги брои грешните чекори, час ќе истрчаше пред тој ист живот како прле пред магаре.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Подоцна учителот го остави на мира: едноставно само ќе минеше крај него и очите ги вртеше настрана, зашто ако запреше кај него, голем дел од часот ќе му минеше во неврат.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
По цел час ќе го чекаш нешто да ти одобри, потврди или да се согласи.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Ораџиите нестрпливо чекаат валцерот на младенците да ја отвори сезоната. (Се обложувам дека онаа прекрасна воздржана госпоѓа за два часа ќе меша на маса.)
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
Во текот на еден час ќе формирам една чета од борци кои ќе ги земам од колоната и ќе ти ја пратат, на помош.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Уште еден час ќе издржам. Ајде, враќајте се...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Дојките и задникот и беа толку нададени и впечатливи што ти се присторува дека секој час ќе попушти илои некое копче на палтото или патентот на суќната.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Двата часот ќе да беше отчукано.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Го фаќаш со рацете - за час ќе ти замрзнат и ќе поцрвенат.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)