Тој со нетрпеливи потези започнува да ја гради стапицата од бои на белото платно за да го улови нејзиниот таинствен лик.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Таа чекор по чекор ги освојува контурите на неговото скриено внатрешно лице.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Тој се сврти кон олтарот, длабоко се поклони и со спокоен чекор ги качи двете скалила пред олтарот и влезе внатре.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Чекорите ги усогласувам со ритамот на Долгопростиот, пропаднат студент по медицина.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
Се наведна и полека, чекор по чекор ги собира искршените класја во басјасаното стрниште.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Рашири нозе, се потпре на дебелиот стап и со гаврење во гласот, ја праша: - Од каде вака, жено?
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
- Па тоа се два-три грста зрна што ги истрив од класјето во стрништето...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ќе ти го дадам меновникот... - заплака таа, влечејќи го венчалниот прстен од прстот.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Рударите сега веќе ги нема, ама како да ги има нивните сенки кои во чекор ги следат посетителите кои, пак, не знаат со која рака да се крстат пред крстовите од сол во подземната катедрала и пред засолените рани на Исус кога го влечеле на Голгота.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)