А од каде солзи? Солзите се луксуз сега, сѐ стана луксуз замене освен чекорот во снегот, кој врвеше тихо, па молкум ме сопнуваше пред навирот на солзи...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Вчудовидените жители забелжуваат илјади кози со нивните козари – нови регрути на работничката класа , кои настапуваат со главниот слоган: „Ние нема да направиме ниту чекор во социјализмот без нашите кози!“
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Оваа мисла веќе беше слушната од козарите, па Чанга сега категорично го пресече: – Ние не одиме ниту чекор во социјализмот без нашите кози.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тоа е дело на југословенските градежници, а за нив се говори на секој чекор во Пјештани.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Всушност, уште при првиот чекор во оваа земја, се доаѓа во допир со нејзиното најголемо и најдрагоцено богатство - нафтата, која извира од рамнините на Плоешти...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Ги сечеме нагорнините и рамнините на Халкидик. Остануваат зад нас летувалиштата Агиа Триас и Переа, кои се на дофат на Солун, и токму затоа сѐ уште не се такви, какви што се среќаваат на секој чекор во длабочината на овој полуостров.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Го нема оној раскош што се среќава на секој чекор во „Долма Бахче“.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Од терасата на хотелот „Дуна“ се восхитував од убавините на тврдината на аласите и на Кралскиот дворец, во кој е сместена националната Уметничка галерија на Унгарија, уживав во ладните пијачки и, навикнат на секој чекор во Будимпешта да гледам убав, млад свет, не ме зарадува глетката на терасата која, буквално, беше окупирана од старици, облечени во шарени алишта, та дури смешни, и помислив - остарела Будимпешта.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Но она што навистина претставува преломен чекор во ни од далеку доволно истраженото поле на сексуалното уживање, се истражувањата на подрачјето на квалификацијата на материјата што го предизвикува половото возбудување.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Но, создавањето мали перничиња, коишто повратно на нашиот виртуален допир на саканиот објект - тие би биле електронски поврзани со виртуалниот допир на виртуалната жена, би се собирале и би се дуеле и така со притисок би го надразнувале нашиот тактилен нервен организам, е веќе чекор во правецот на бараното.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Втемелувањето свој препознатлив поетски идентитет во татковината на јазикот на кој се пее, значи две нешта истовремено: исклучителна поетска дарба и решителен чекор во универзалното и вечното - сон на секој творец.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Затоа тие барале од Маклин да го извести Тито за британскиот став.294 Во однос на ова прашање, а како барање на Министерството за надворешни работи Маклин веднаш остварил средба со Тито при што го предупредил дека “погрешен чекор во оваа фаза може да има озбилни последици за него“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Неговото решавање би бил важен чекор во разбирањето на турбуленцијата.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Следниот чекор во моделирањето е да се замисли наједноставна геометриска конструкција способна да произведе структура.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Потоа... Чекор во воздухот и... страшен крик ја потресе Преспа...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Како што индивидуите почнуваат да ги артикулираат преферираните настани во овие алтернативни нивоа на активност, и како што стануваат сѐ поангажирани во уредувањето и поврзувањето на овие настани во посебни секвенци низ времето, можат да бидат поттикнати експлицитно да ја именуваат на овој начин сугерираната алтернативна тема или 50 Margina #4-5 [1994] | okno.mk контратема.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Именувањето на алтернативна тема или контратема е многу важно, помеѓу другите работи, и затоа што, (а) значајно учествува во чувството на индивидуата дека нејзиниот живот оди нанапред по патот кој таа го одбрала; (б) овозможува да се припише значење на настаните или искуствата кои инаку би останале незабележани или за нив би се сметало дека се од мала важност; (в) го олеснува правовременото одредување (средба-по-средба) и поврзување на настаните кои се случуваат за време на тераписките средби и (г) ѝ дава на индивидуата чувство дека знае кој може да биде следниот чекор во избраната животна насока.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Тие израснуваат од контекстот на дијалогот, и секое од нив треба да биде чувствително усогласено со одговорите на претходните прашања. (а) • Ако јас бев набљудувач на вашиот живот кога вие бевте помлад, што мислите дека би можел да посведочам во прилог на подоброто разбирање за тоа како сте успеале да го постигнете она што неодамна го постигнавте? • Што мислите дека ова мене ми кажува за тоа што сте сакале во вашиот живот, и што сте се обидувале да постигнете? • Што мислите дека би можело ова да ми открие за она што за вас е највредно? • Ако успеете да го задржите ова знаење за тоа кои луѓе ви се најблиски во текот на следните една или две недели, како би можело тоа да се одрази на вашиот начин на живеење? (б) • Од сите луѓе коишто ве знаат, кој би бил најмалку изненаден со тоа што сте го преземале овој чекор на соочување со проблемите на вашиот живот? • Што можат тие да посведочат дека сте правеле, во изминатиот период, што би им овозможило да претпостават дека вие би можеле да преземете ваков чекор во овој момент од вашиот живот? • Што мислите дека ова им кажувало, во тоа време, за вашите способности? • Што би можеле тие да претпостават за вашите цели со преземањето на ваква акција во овој момент од животот? okno.mk | Margina #4-5 [1994] 53 • Кои активности би си ги довериле себеси, земајќи го предвид она што во овој момент го знаете за себе? (в) • Би сакал да ги разберам основите на овие постигнувања.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Се разбира, овие прашања не се поставуваат нагло и без внимание.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Тука свртуваме и назад чекор в чекор се до новоизграденото бетонско моло кое длабоко е вовлечено во морето.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Така сакаше таа Марјанти. Во нејзиното уво секогаш мораше да удира само еден звук на чекорот во трчање, а тој звук мораше да звучи војнички. Крап – крап – крап! Крап-крап - крап!!!
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Одевме, се сопнувавме, паѓавме, станувавме и влечевме чекор во долгата колона...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Едно од децата се оддели од мажот, и направи два чекора во правец кон жената, два чекора кои можеа потоа да се претворат во трчање, но одеднаш запре.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Потоа се сврте, им се придружи на другото дете и возрасниот човек, и тие излегоа низ портата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Еве ја причината поради која се трудам секој мој чекор во духовната сфера да биде поткрепен од голем ум.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Но тој веќе беше свикнат да го раздробува тој бес во своите мускули, секја утрина повторно упорно и повторно лудечки загазувајќи во длабокиот снег и цепејќи го неговото море со своите чекори во по неколку бесмислени круга околу пиланата и враќајќи се од таму секогаш полн со една безумна насмевка во своите очи, тоа беше само оној, големиот Ристан, дојден во него, секоја утрина повторно извлечен од заборавот, како првпат сретнат, збеснет и див.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
- Ќерко! Кажи ми, но искрено, дали си подготвена за нов сериозен чекор во животот, или пак врската со Ѓорѓе е само една авантура?
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Во муграта се растураа чекори во собата. Жилеста рака го симнуваше фенерот од бруќето.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Подоцна, секако се сети дека тоа може да биде прв чекор во тоа да ја види нејзината тетоважа, но воопшто не се покаја затоа што го одби џоинтот.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Сепак, кога на 7 јуни 1905 година четворица студенти на архитектура се здружиле во уметничката заедница „Brücke” (Мост), тоа претставувало храбар чекор во неизвесна иднина и тогаш никој не ни претчувствувал дека тој датум еднаш ќе биде сметан за датум на продорот на германската уметност во Модерната и наедно почеток на движењето подоцна наречено експресионизам.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Се смета дека палестинските водачи тогаш ќе ја направат историската грешка поставувајќи услови за нивното учество, односно на тој начин влегувајќи во играта на Хенри Кисинџер, кој маневрираше зад кулисите за да ги исклучи од историскиот процес едновремено и Организацијата за ослободување на Палестина, СССР и ООН, да ја заклучи Конференцијата во Женева за да се појде по политичкиот пат на решавање на судирот, чекор по чекор , што одеше во прилог на стратегиските интереси на САД во однос на мирот и заштитата на израелските интереси.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тука се правеше првиот од многуте мали чекори замислени од Кисинџер во Женева и прифатени од Арафат...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Минувавме крај претседателската палата, по авенијата која пред една година, додека владееше стариот Бургиба, беше блокирана поради утринските прошетки на стариот владетел, кој требаше да влее оптимизам и надеж на нацијата!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Палестинците на чело со Јасер Арафат ќе се најдат во вистински дипломатски лавиринт, во кој политиката чекор по чекор во решавањето на судирот, кој претставува една од отворените рани на планетата Земја.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Махмуд Дарвиш ќе стапи во редовите на Палестинската ослободителна организација во 70-те години од минатиот век, а ќе ја напушти во 1993-та во знак на протест против спогодбите во Осло, коишто Јасер Арафат ќе ги склучи со израелската држава.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Јасер Арафат со својата мировна фаза ќе верува во спектакуларен успех, за многумина тој беше престанал со самоубиствената стратегија која дотогаш го обележуваше неговото владеење.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Но за Дарвиш не можеше да нема одговор за било кое прашање кое се однесуваше на неговите односи со Арафат.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
И сега, иако кон крајот на годината, покрај трајните лимонови цветови, се појавуваа првите бадемови пупки.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Не му беше лесно да го преземе овој пресуден чекор во својот живот, верувајќи дека неговото перо може да биде попрецизно од мечот, со кој се црташе картата на палестинската држава, во забрзаните постапки на Јасер Арафат.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тој ден, особено меѓу дипломатите, притискаше неизвесноста за тоа каде ќе биде остварен првиот мал чекор, според мерката на вештиот дипломат и стратег Хенри Кисинџер, во решавањето на палестинскиот јазол, првиот чекор во потрага по излезот од лавиринтот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тој одговори: - Арафат со мировните преговори и договори во Осло, со избраните израелски миротворци, од тој период беше свесен дека тој го правеше само првиот чекор во своето враќање во Палестина. Другите чекори беа препуштени на судбината...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
И така политиката чекор по чекор во решавањето на палестинското прашање продолжува до денешни дни.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Израелците, на чело со Менахем Бегин, Ицак Шамир и Шимон Перез ги одолговлекуваа малите чекори во преговорите со Американците. До летото 1990 година преовладуваше status quo.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Политиката на Хенри Кисинџер, чекор по чекор во решавањето на палестинското прашање, која беше наложена Мировната конференција во Женева, многумина ја сметаа за совршено промислена стратегиска стапица, која Јасер Арафат не ја разбра или не сакал да ја разбере и во која на крајот ќе се најде во лажниот излез од лавиринтот, во својата Палестина, како претседател, но всушност тоа ќе биде неговиот кафез во Рамалах кој ќе го напушти неколку дена пред својата смрт, се разбира со дозвола на израелскиот водач Ариел Шарон.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Ништо не навестуваше дека тој ден во вилата Магребија ќе запре историјата, ќе биде направен првиот мал чекор во решавањето на палестинското прашање со почетокот на американско-палестинските разговори...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Песната беше застрашувачка од вик на хорови од стотици гласови, под ритамот на чекори во марш.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Продадоа оки и оки вино, цели череци сува пастрма, грнци и земјени тави се трошеа небаре полни со алва, ама, а Петре ќе стореше чекор в лево - и измеќарот правеше чекор в лево, а в десно - и тој по него.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
А бидејќи носењето на сандакот е добивка за секого, како што објасни оџата, мажите се сменуваа на секои десет чекори во носењето: ги сменуваа предните двајца, а тие се повлекуваа на местата од задните двајца.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Не ги чуствувам прстите, некоја замраченост... чекор во времето кој поминува низ предметите, низ воздухот заслепен од новите случувања засолнат од немостта на талкањето украден од сомнежот на новите денови.
„Записки“
од Милчо Мисоски
(2013)
Првите денови на вториот циклус од хемотерапијата се потпираше на бастунот и се обидуваше да направиш по некој чекор во ходникот пред твојата соба.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Нерешителен да го стори пресудниот чекор во едната или другата насока, првиот пат да ја прифати „отоманската врска” која му се нудеше преку неговиот славен вујко Фетхи-беј Окијар, а вториот пат, да ја прифати „француската врска”, преку францускиот генерал Едуард Огист Мортие, командантот на окупираната зона на Поградец, за време на Првата светска војна, Татко засекогаш си остана во „балканскиот лавиринт”, како што и самиот рече во една пригода.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Но имаше и други дополнителни причини поради кои Татко се беше одлучил на речиси историски чекор во семејството, да се мине границата.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Мајка и Татко речиси никогаш не си префрлаа за нечие отсуство или за некој погрешен чекор во пресудните денови за семејството, во војните, во преселбите.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Сепак некоја идна капетанова ќерка повторно да повторно ќе ги засака огреаните тела на непостоечката дивина... едно пливачко попладне или дали еволутивниот премин од водата кон копното претходно подразбира ист таков напреден чекор во спротивна насока ...влези во водата зарем не гледаш дека крвариш се насмевнува тате секогаш во право потрчај кон лековитите бранови нурни се јас со силното татковско тело ќе те дочекам ќе те сочувам од рефлекторите го намокрувам стапалото поспано ме допираат водените стопрсти мојата црвена крв потечува низ нивните сината низ моите вени нагоре над коленото толку лесно не боли тато пази на сѐ риба сум малечка засолнета во устата на таткото поаѓаме по топлите струи кон југ кон југ кон југ... но што сега се насмевнува ако те исфрлам од утробата до кога ќе се сокриваш во мене до кога ќе бидеш глува слепа ме турка ме истуркува од себе немој врескам тој немилосрден е немилосрден е ме протерува пливај сама нуркај сама храни се сама љуби сама греши сама сама сама... повторно на брегот на карпите со сонцето на влажниот стомак го чекам да се врати од водите од подводните пештери да ми ја залеп левата шака на старото место потполно сочувана сите живци капилари мускулчиња секое движење стисок допир само тате да плукне на раната ќе се врати отсечената шака пак ќе су негова негова негова негова негова...
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
Првиот чекор во таа насока веќе е направен: Политичката лабораторија на Биосферата и Партијата на животни (Куликовата партија) веќе две години успешно дејствуваат во Русија“ (Каталог Manifesta 1, Rotterdam 1996)
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Василопулос ја фрли цигарата на подот, ја изгази со тешката чизма, и испуштајќи го чадот низ нос, рече со зарипнат глас: - Значи, почнаа и кражбите... - и, одејќи кон Крстовица ја праша – Што имаш во торбата?
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Крстовица забави чекор во кој Кузе забележа страв. Ликуваше кога гледаше такви.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ете, сакаш, ќе те наградам и пушти ме...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
- Ти немој мене да ме учиш што е стрниште! - строго ѝ подвикна Кузе.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Оф, како одзвучуваше мојот чекор во таа тишина во која се давеше срамот.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Којзнае дали ќе ме разберете и којзнае како ќе ме разберете ако ви кажам дека секое отворање на цртанката е танц на распалавени погледи и свечен отпоздрав на сончевата светлина, како што впрочем и секое влегување во океанот е нов чекор во вечноста чиишто сенки старите рибари се мачат да ги уловат во мрежите.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Следниот чекор во планот на Ѓорѓија беше да ја заведе симпатичната сосетка на културен план.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Подобро речено, раскошни, се поправи тој.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
272 Како прв чекор во остварувањето на таа идеја бил потпишаниот договор за унија помеѓу Југословенската и Грчката влада во емиграција во 1942-та, како база за поширока балканска федерација.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Меѓутоа, идејата никогаш практично не заживеела поради сомневањата на СССР во целта на самата федерација.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Салвемини немал ништо против регионалната федерација, но само ако „вториот чекор се преземе без одлагање“ и рекол дека регионалните федерации би требало да послужат само како прв чекор во реализирањето на таа идеја, а не како пречка против непосредното обединување.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Сметал дека преземањето на првиот чекор а одложувањето на вториот за неодредено време е напуштање на вториот чекор, кој е попотребен од првиот.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Живиот синџир од луѓе и добиток, чекор в чекор, нога зад нога, вчекорува во ливадата покриена со пресна роса.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
А тој спушти нога подигната за следниот чекор во орото, се исправи. Му затрепери десниот образ, веѓите му се намуртија.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Новата улога на уметникот - детронизирање на композиторот како диктатор на вкусот и единствен творец на едно слушно искуство - е претпоставка за следниот (последен?) Кејџов чекор во неговите поставки: премин од строго музички прашања на подрачјето на општественото.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
VI Прв чекор во родната земја. Погледот го плени мамутскиот мозаик портрет на Сталин на блискиот рид.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)