чело (имн.) - кон (предл.)

Се заниша доближувајќи се полека со чело кон плочникот. Падна исправен со несвиткана кичма.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Сега си обично маче, топло додуша, стуткано во мене, како дел од мене, како парче од градиве, од срцево кое ми се распарува кога ќе те видам, од љубов, ами од што?!” ѝ велеше Стево Трајчов на Цвета, лизгајќи ги усните по нејзиниот патец, од челото кон темето.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)