чело (имн.) - од (предл.)

Но тој не видел сѐ, само можел да го замисли она што не го видел додека го триел челото од влагата на земјата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Уште ли спиете, стари паразити, додека ние работиме? рече момчето со титовка на чело од колоната.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Браздите на челото од домаќинот како годови ги покажуваа неговите зрели години, но две вертикални бразди токму на челото покажуваа нешто сосема друго.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И немо залипал со празнината на усвитената утроба.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)