Интелигенцијата има, според еднодушната согласност, општествена задача да ја критикува основаноста на институциите не нанесувајќи им штета, да ја преземе на себе улогата (за да спречи некој тоа да го земе за сериозно) на бранител на јавноста од малверзации; таа е барон шарлатан.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Во четвртиот дел на најдебелите досега “Маргински елементи на самосвест”, делумно и како вовед во малиот тематски блок за Борхес, го пренесуваме текстот “Борхес и Дерида”. (...) Статусот на интелигенцијата е заснован врз еден систем од распространета измама, организирана по станици и меѓустаници, толку заплеткани и меѓусебно оддалечени што, во случај оваа или онаа станица да падне, целината не се доведува во опасност; но, кога ќе се појави решителен превратник, голем саботер, оној којшто удира врз централата, се дава знак за узбуна и членовите на заедницата од сите чинови јуришаат на бедемите со врело масло.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)