човек (имн.) - врви (гл.)

Еј, жени, женшини, вика еден логораш, а цела ордија луѓе врви преку него, го гази човекот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
ВО ДОЛГИТЕ врели, летни пладниња еден човек врвеше по прашните, опустени улици - сечејќи го градот од едниот до другиот крај.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)