човек (имн.) - си (гл.)

Каков човек си ти? Какви живци имаш? Плу!“, стори, плукна во правта од бес.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Чуден човек си бил!... Само за ставање мераци!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
СПИРО: Сега ќе стаса.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
СПИРО: Еј, бреј брат Арсо, што тоаф човек си! И отруен човек ќе насмееш. И кога самиот си отруен...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Човек си се расположил, си легнал да спие, а вие сте се се растропале, божем!...
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Е, што е де... сум прднала, ете што! Не знам, може и да ми се пуштило, жив човек си, а и мевот кренат до гуша ми е. Може да ми се украло, некако, јас не чув, ама Јон чул за да ме изеде срамот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Жив човек си,треба нешто да преткаш. А работа не носиме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама човек си, пак за него се туфкаш. Цела ноќ си ја тепам главата: каде е, што е? Чекам, а срцето не ме држи. Еве го, ене го - го нема.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)