„Сум ти расправал ли за сите ножови, од првиот човек до денеска? Седи со мене. Слушај ме...“
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Оти, и за едното и за другото, ти треба жив човек до тебе.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Одам од човек до човек и само прашувам за него.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тоа го носеше уште првиот отворен поглед во овој човек до печката.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Иако запрашан неколку пати, Херман никогаш нема да каже дали некоја таблета е „добра“ - едноставно затоа што ефектот варира од човек до човек и од едно до друго време.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Вистина е дека веројатно никогаш повторно нема да го почувствуваш истото, зашто тоа било тогаш и тие услови никогаш нема да бидат истите.“
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Таков бил и Луман на кого луѓето до селото под Пелистер му испеале песна што и денеска се пее и го чува споменот за човекот што го заплашил народот и за едни добри луѓе што биле комити ѝ му платиле.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Си оди од човек до човек, си ги одбира луѓето, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И одат од кревет до кревет, од човек до човек. За секого прашуваат по нешто. Ние не разбираме што прашуваат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Одам од човек до човек, никој ништо не ми зборува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)