чудење (имн.) - го (зам.)

Чудењето го замени и ликувачка претпоставка: море, какви змии!
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Како кога во игротеката ќе застанеше крај импровизираната кујна: таман ќе почнеше божемски да ги мие садовите, девојчињата кои притоа мораше да ги избутка за да дојде до лавабото застануваа до него наредени како пивски шишиња и со чудење го гледаа.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Мајка му со чудење го погледна, но ништо не рече.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Народот се чудеше: ама чудењето го замени неверување: зарем во амамот да се појават змии, па тоа да е причината за затворањето?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Поп Петко се поисплаши кога го виде толку црвен, го фати за рака и за глава, го праша да не го боли нешто, и откако виде оти ништо не му е, со чудење го праша: — Ами оти толку рано ќе си легниш, Крле?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)