шамија (имн.) - кој (зам.)

На главата имав шамија која беше сета водена од плачење па си помислив – маќеа си е маќеа.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
ВАСИЛКА: Добро, срце... (му ја врзува околу вратот шамијата која стоји на масата, а потоа му ја дава авланката со вино).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)