Зборови, зборови… а не е за на отпад и она упатство или шега дека зрелоста се мери само според количините наивности во нашите размислувања!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Таа не се распостила, туку се наметнува со несмасност (како што велиме за некоја шега дека е несмасна), со заглибување на нејзиниот механизам, со невештиот чекор на медиокритетот.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
И речи изусти Татко во шега дека ѕидовите немаат уши!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Дури и да си заповедам ако треба. На суштината?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Сепак, врати ѝ се на суштината сакам да си речам!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Се прикажуваше една шега дека еднаш ѝ напишал мајке си да му прати пари да си дојде додома од градот, до каде што стасуваше железницата.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)