шепот (имн.) - го (зам.)

Полека се приближив до крајот на мојата постела, и со шепот го префрлив просторот меѓу нејзиниот и мојот кревет: „Каде сме ние?“ Таа ги отвори очите и рече: „Во Терезин.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Некој глас отстрана ми ја шепоти а притоа овој шепот го следи нечие грлено смеење.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Иако шепотеше, шепотот го уловија ушите на Чана и таа мислата од својата глава ја претвори во зборови Мило ми е што си нашол стреа само за себе!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Девојките иако стегнати во цврсти машки прегратки низ шепот го следеа движењето на новодојдените.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Не ја прашав ништо повеќе. Идното утро, кога се разбудив, креветот лево од мене беше празен.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Не, тешко ќе го разјасниш и најобичниот спомен кога се вмешуваат толку спротивставени размисли, а помеѓу нив дилемите и двоумеењето!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Така само школките древниот шепот го носат морето што им го завешта!
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Некои тоа го нарекуваа ослободување. Во Ла Калежѐ со шепот го именуваа окупација.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Вчуденевидено, со избезумен шепот го изговараше името на братучедот Србина.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)