И ништо не го нарушуваше длабокото молчење на Гогов Валог, на белата планина, освен некое задушено блејнување на овците во кошарата, освен некој краткотраен, придушен ѕвонеж што ќе се извлечеше откај овците и долго, како шепот ќе лазеше низ снежната долина.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)