Мајка ми постојано велеше: „Не се родило такво шилеже што ќе тргне кон пасиштето ослободено од сите грижи.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Грижите ни се прилепуваат уште со првите пелени“...
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Но одеднаш, од некаде, како светлосен бран, ме заплиснува најчудната помисла. (Зборувам за нешто што беше повеќе од помисла, повеќе од вообразување).
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)