Затоа поголемиот број на феминист(к)и мислат дека само со преземање на некое многу големо интелектуално зло од типот на оние што философите се специјализираа да ги откриваат (нешто според мерилото на логоцентризмот, или “бинаризмот”, или “технолошкото мислење”) - интерпретирајќи го тоа зло како интринсично маскулинистичко а маскулинизмот како опстојувачки или пропаѓачки со него - тие можат да ја постигнат радикалноста и ширината која, се чини, нивната задача ја бара.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)