шубара (имн.) - во (предл.)

Како и самото да му се предава на зимскиот сон, небото почна рамномерно да се дига и спушта, а дабовите, скаменетите диви арамии, се издолжија и поткревајќи се на своите корења удрија со тешките шубари во облаците.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Дедо му ја гмечеше шубарата во рацете и го дупеше Дудана: - Гугни, речи нешто...
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Како и самото да му се предава на зимскиот сон, небото почна рамномерно да се дига и да се спушта, а дабовите, скаменетите диви арамии, се издолжија и поткревајќи се на своите корења удрија со тешките шубари во облаците.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)